Cycladic Identity: μια νέα πρωτοβουλία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης για τη διάσωση των παραδόσεων των νησιών
Οταν στη δεκαετία του ’50 ζητήθηκε από τον Ρόμπερτ Μακέιμπ να φωτογραφίσει τις Κυκλάδες, η υποδοχή που του έγινε στα νησιά ήταν ιδιαίτερα θερμή. «Νιώθαμε σαν εξερευνητές που ανακαλύπτουν νέους πολιτισμούς». Πώς να μην αγαπήσει αυτά τα νησιά;
«Μικρές νησίδες γης μέσα σε ένα πέλαγος που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη, είναι σταθμοί για το εμπόριο και την ανταλλαγή ιδεών, από την προϊστορία μέχρι σήμερα», περιγράφει το περίφημο σύμπλεγμα του Αιγαίου ο Δημήτρης Αθανασούλης, διευθυντής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων. Τονίζει δε ότι η πυκνότητα των μνημείων και της αρχαιολογικής τους κληρονομιάς είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με το μέγεθός τους. «Μπορεί κανείς να μπει σε ένα πέτρινο κελί στην ύπαιθρο και να μην είναι σίγουρος αν το έχτισε ο παππούς μας, αν το έχτισαν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, των Ενετών, των Βυζαντινών, της αρχαιότητας ή της προϊστορίας».
Σήμερα, πολλές από εκείνες τις ασπρόμαυρες εικόνες της φυσικής ομορφιάς και των παραδόσεων που απαθανάτισε με τον φακό του ο Μακέιμπ έχουν χαθεί εξαιτίας της αλόγιστης ανάπτυξης. Οι Κυκλάδες βρίσκονται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι για το μέλλον τους, σύμφωνα με τον Δημήτρη Καραβέλλα, γεν. διευθυντή της WWF Ελλάς. «Τα στοιχεία αυτά που συνθέτουν την πολύ ιδιαίτερη ταυτότητα –κι ένα από αυτά είναι η φύση και η βιοποικιλότητα–, είναι αυτά που σήμερα κινδυνεύουν να χαθούν».
